霍光传(节选)

霍光传(节选)原文：

挂冠早厌承明庐，文采风流意自如。视草烟云生笔札，倚楼星月满郊墟。才高司马曾难蜀，官似虞卿懒著书。天上词垣谁独步，纷纷空自笑黔驴。
才入金川境，行行望眼赊。乱山迷驿路，一水护人家。地僻民安业，官清县少衙。江东贤令尹，心地似梅华。
文王御家邦，风化必自迩。采繁夫人职，专言奉祭祀。洪惟祖先心，贵得贤后嗣。匪取一时孝，觊其能事死。盖自平生来，功行勤积累。防范不敢违，贻厥作基址。子孙洎有室，懵不知此理。燕饮恣欢谑，口腹纵奢靡。霜降雨露濡，怆惕昧所履。故其临祭时，倦色成跛倚。酣歌或笑呼，愤怒或笞捶。不恤祭如在，大似不得已。祖先必吐之，岂复锡繁祉。我劝世间人，于此莫轻视。春秋祭享间，斋戒先恭己。忧思动哀慕，虔谨具芳美。时物堪荐新，当如奉甘旨。饾饤乎自供，焉可使奴婢。扫除蠲秽杂，涤灌去尘滓。馨香出釜甑，滋味登簠簋。勿为贫故约，勿为富故侈。丰俭或有常，不可变其轨。以此奉吾先，神灵必欢喜。绵绵百世后，馀庆何能弭。
不到京华久，宫阙望逾高。九阍严戟卫，陛楯戒呼号。我来自炎徼，仗剑出蓬蒿。驱骋长楸道，再返五陵豪。微官将白首，青草但如袍。姓名在除目，依稀似马曹。浪迹聊玩世，陈力愧时髦。一命亦不易，敢希鱼水遭。赤日方炎赫，步马忆兰皋。何当踏层冰，林洞恣游遨。俛首俟嘉惠，闭户绎离骚。
设卦探羲画，随山究禹谟。仰天真见象，画地可成图。健笔凌前辈，残膏浃万夫。登门嗟最晚，犹得觇宏摹。
门掩苍苔春寂寂。暮雨潇潇，隔著窗儿滴。小院黄昏人独立。一双飞鸟归栖急。万里潇湘云雾湿。帘外风声，疑是吹芦荻。肠断梅花和泪泣。还惊夜半高楼笛。
遭时不祥厄阳九，垢面蓬鬓丧家狗。四夷交侵小雅废，率其子弟攻父母。封豕长蛇亘人域，天子下殿跣足走。凝碧池头乐最愁，连昌宫里花亦丑。三精雾塞黑曈曈，天破地裂一无有。谁执弓矢救日月，仰泣旻天大号吼。贤者不入胜母里，义士耻饮盗泉水。丈夫立身乃大事，一失此足死亦耻。当知孔明杲卿辈，岿然三代古君子。吕尚磻溪钓文王，乃是汉唐人才尔。到今大坏不可救，鸱枭破獍咀唇齿。高瞠双眼视天下，黔首浑敦状如鬼。龙堆大漠鸟兽夷，舌捲音响蛮侏离。不类人形舞百怪，错乱天命灾群黎。营州羯狗猪龙形，讵能篡有唐丕基。太子即位灵武日，天开万仞磨崖碑。载定尊卑奠鳌极，一新正朔授人时。渐被日出月没处，梯航臣妾拜京师。黄旗紫盖东南兴，大火王气浮晴春。勿欺一成一旅微，少康犹能作之君。班超已著王命论，陈婴王陵毋生心。绛衣大冠大敌勇，今日岂无刘将军。田野豪杰久延颈，一呼而动云来奔。我当率之效驰驱，整顿乾坤明大伦。旧邦新命光前王，逆俗污染咸惟新。
以雁名门雁却无，望中云树半模糊。谁家染笔工秋画，一幅沧溟烟雨图。
苍苔绿竹谁所怜，高君作轩苔竹边。三春雨湿锦纹乱，六月风寒丹凤眠。有时自引阶前鹤，踏破云根竹华落。有时自煮石铛茶，轻烟冥冥萦屋角。我来正值清明时，蜗篆生香入砚池。青葱色里无人扫，剥啄声中有客棋。我知此君爱幽独，亦欲依君结茅屋。乞借墙阴半亩苔，更植阶西数竿竹。

霍光传(节选)拼音解读：

guà guàn zǎo yàn chéng míng lú ，wén cǎi fēng liú yì zì rú 。shì cǎo yān yún shēng bǐ zhá ，yǐ lóu xīng yuè mǎn jiāo xū 。cái gāo sī mǎ céng nán shǔ ，guān sì yú qīng lǎn zhe shū 。tiān shàng cí yuán shuí dú bù ，fēn fēn kōng zì xiào qián lǘ 。
cái rù jīn chuān jìng ，háng háng wàng yǎn shē 。luàn shān mí yì lù ，yī shuǐ hù rén jiā 。dì pì mín ān yè ，guān qīng xiàn shǎo yá 。jiāng dōng xián lìng yǐn ，xīn dì sì méi huá 。
wén wáng yù jiā bāng ，fēng huà bì zì ěr 。cǎi fán fū rén zhí ，zhuān yán fèng jì sì 。hóng wéi zǔ xiān xīn ，guì dé xián hòu sì 。fěi qǔ yī shí xiào ，jì qí néng shì sǐ 。gài zì píng shēng lái ，gōng háng qín jī lèi 。fáng fàn bú gǎn wéi ，yí jué zuò jī zhǐ 。zǐ sūn jì yǒu shì ，měng bú zhī cǐ lǐ 。yàn yǐn zì huān xuè ，kǒu fù zòng shē mí 。shuāng jiàng yǔ lù rú ，chuàng tì mèi suǒ lǚ 。gù qí lín jì shí ，juàn sè chéng bǒ yǐ 。hān gē huò xiào hū ，fèn nù huò chī chuí 。bú xù jì rú zài ，dà sì bú dé yǐ 。zǔ xiān bì tǔ zhī ，qǐ fù xī fán zhǐ 。wǒ quàn shì jiān rén ，yú cǐ mò qīng shì 。chūn qiū jì xiǎng jiān ，zhāi jiè xiān gōng jǐ 。yōu sī dòng āi mù ，qián jǐn jù fāng měi 。shí wù kān jiàn xīn ，dāng rú fèng gān zhǐ 。dòu dìng hū zì gòng ，yān kě shǐ nú bì 。sǎo chú juān huì zá ，dí guàn qù chén zǐ 。xīn xiāng chū fǔ zèng ，zī wèi dēng fǔ guǐ 。wù wéi pín gù yuē ，wù wéi fù gù chǐ 。fēng jiǎn huò yǒu cháng ，bú kě biàn qí guǐ 。yǐ cǐ fèng wú xiān ，shén líng bì huān xǐ 。mián mián bǎi shì hòu ，yú qìng hé néng mǐ 。
bú dào jīng huá jiǔ ，gōng què wàng yú gāo 。jiǔ hūn yán jǐ wèi ，bì dùn jiè hū hào 。wǒ lái zì yán jiǎo ，zhàng jiàn chū péng hāo 。qū chěng zhǎng qiū dào ，zài fǎn wǔ líng háo 。wēi guān jiāng bái shǒu ，qīng cǎo dàn rú páo 。xìng míng zài chú mù ，yī xī sì mǎ cáo 。làng jì liáo wán shì ，chén lì kuì shí máo 。yī mìng yì bú yì ，gǎn xī yú shuǐ zāo 。chì rì fāng yán hè ，bù mǎ yì lán gāo 。hé dāng tà céng bīng ，lín dòng zì yóu áo 。miǎn shǒu sì jiā huì ，bì hù yì lí sāo 。
shè guà tàn xī huà ，suí shān jiū yǔ mó 。yǎng tiān zhēn jiàn xiàng ，huà dì kě chéng tú 。jiàn bǐ líng qián bèi ，cán gāo jiā wàn fū 。dēng mén jiē zuì wǎn ，yóu dé chān hóng mó 。
mén yǎn cāng tái chūn jì jì 。mù yǔ xiāo xiāo ，gé zhe chuāng ér dī 。xiǎo yuàn huáng hūn rén dú lì 。yī shuāng fēi niǎo guī qī jí 。wàn lǐ xiāo xiāng yún wù shī 。lián wài fēng shēng ，yí shì chuī lú dí 。cháng duàn méi huā hé lèi qì 。hái jīng yè bàn gāo lóu dí 。
zāo shí bú xiáng è yáng jiǔ ，gòu miàn péng bìn sàng jiā gǒu 。sì yí jiāo qīn xiǎo yǎ fèi ，lǜ qí zǐ dì gōng fù mǔ 。fēng shǐ zhǎng shé gèn rén yù ，tiān zǐ xià diàn xiǎn zú zǒu 。níng bì chí tóu lè zuì chóu ，lián chāng gōng lǐ huā yì chǒu 。sān jīng wù sāi hēi tóng tóng ，tiān pò dì liè yī wú yǒu 。shuí zhí gōng shǐ jiù rì yuè ，yǎng qì mín tiān dà hào hǒu 。xián zhě bú rù shèng mǔ lǐ ，yì shì chǐ yǐn dào quán shuǐ 。zhàng fū lì shēn nǎi dà shì ，yī shī cǐ zú sǐ yì chǐ 。dāng zhī kǒng míng gǎo qīng bèi ，kuī rán sān dài gǔ jun1 zǐ 。lǚ shàng bō xī diào wén wáng ，nǎi shì hàn táng rén cái ěr 。dào jīn dà huài bú kě jiù ，chī xiāo pò jìng jǔ chún chǐ 。gāo chēng shuāng yǎn shì tiān xià ，qián shǒu hún dūn zhuàng rú guǐ 。lóng duī dà mò niǎo shòu yí ，shé juǎn yīn xiǎng mán zhū lí 。bú lèi rén xíng wǔ bǎi guài ，cuò luàn tiān mìng zāi qún lí 。yíng zhōu jié gǒu zhū lóng xíng ，jù néng cuàn yǒu táng pī jī 。tài zǐ jí wèi líng wǔ rì ，tiān kāi wàn rèn mó yá bēi 。zǎi dìng zūn bēi diàn áo jí ，yī xīn zhèng shuò shòu rén shí 。jiàn bèi rì chū yuè méi chù ，tī háng chén qiè bài jīng shī 。huáng qí zǐ gài dōng nán xìng ，dà huǒ wáng qì fú qíng chūn 。wù qī yī chéng yī lǚ wēi ，shǎo kāng yóu néng zuò zhī jun1 。bān chāo yǐ zhe wáng mìng lùn ，chén yīng wáng líng wú shēng xīn 。jiàng yī dà guàn dà dí yǒng ，jīn rì qǐ wú liú jiāng jun1 。tián yě háo jié jiǔ yán jǐng ，yī hū ér dòng yún lái bēn 。wǒ dāng lǜ zhī xiào chí qū ，zhěng dùn qián kūn míng dà lún 。jiù bāng xīn mìng guāng qián wáng ，nì sú wū rǎn xián wéi xīn 。
yǐ yàn míng mén yàn què wú ，wàng zhōng yún shù bàn mó hú 。shuí jiā rǎn bǐ gōng qiū huà ，yī fú cāng míng yān yǔ tú 。
cāng tái lǜ zhú shuí suǒ lián ，gāo jun1 zuò xuān tái zhú biān 。sān chūn yǔ shī jǐn wén luàn ，liù yuè fēng hán dān fèng mián 。yǒu shí zì yǐn jiē qián hè ，tà pò yún gēn zhú huá luò 。yǒu shí zì zhǔ shí chēng chá ，qīng yān míng míng yíng wū jiǎo 。wǒ lái zhèng zhí qīng míng shí ，wō zhuàn shēng xiāng rù yàn chí 。qīng cōng sè lǐ wú rén sǎo ，bāo zhuó shēng zhōng yǒu kè qí 。wǒ zhī cǐ jun1 ài yōu dú ，yì yù yī jun1 jié máo wū 。qǐ jiè qiáng yīn bàn mǔ tái ，gèng zhí jiē xī shù gān zhú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

霍光传(节选)相关翻译

①东山：指辋川别业所在的蓝田山。春田：春季的田地。《宋书·周朗传》：“春田三顷，秋园五畦。”
怡：一作“招”。

霍光传(节选)相关赏析

词的下片写禁烟初捷的喜悦和对抗英充满胜利的信心。这片的起句以象征手法写“春雷歘”磅礴的气势。以春雷般的炮声，大炮轰破了零丁洋上英商的巢穴，显示了中国人民武装抗英禁烟的威力，打破了侵略者海市“蜃楼”的美梦，使英敌如一摊死灰，再无复燃之机。词人用一“笑”字，表现了谈笑破敌的豪壮风采和蔑视敌寇、大义凛然的英雄气概；同时又用“收向天边”写出英舰仓皇溃逃的狼狈情景。最后即事抒怀，慷慨陈词，词人认为，只要保住海防，就可以使我国沿海保持一片“似镜长圆”的澄波，不必派使臣远渡重洋去和英帝谈判，并告诫人们不可掉以轻心，要严阵以待来犯之敌，表现了他的雄才大略。

作者介绍

赵仲御 赵仲御（1052-1122）宋朝宗室大臣，商王赵元份曾孙、濮安懿王赵允让孙，昌王赵宗晟子。自幼卓尔不群，晓通经史，多识朝廷典故。居父丧，宋哲宗起为宗正卿，力辞，诏虚位以须终制，累迁镇宁、保宁、昭信、武安节度使，封汝南、华原郡王。天宁节，辽使在廷，宰相适谒告，仲御摄事，率百僚上寿，若素习者。帝每见必加优礼，称为嗣王。宣和四年五月薨，年七十一，赠太傅，追封郇王，谥康孝。